4-) Demek derd-i maişet için namazını terk eden o nefere benzer ki, talimi ve siperini bırakıp çarşıda dilencilik eder.
Misaldeki askerin, talimi ve siperini bırakıp çarşıda dilencilik etmesinin sebebi nedir?
Devlete karşı olan güvensizliği ve tevekkülsüzlüğü…
Peki, derd-i maişet için namazını terk eden kimsenin hastalığı nedir?
Aynı hastalık; Allah’a karşı güvensizlik ve tevekkülsüzlük…
Demek asıl problem tevekkülsüzlüktür. Bu makamda, tevekkülü kazandıracak bir kaç ayet ile bir iki hadisi numune olarak zikretmek istiyoruz:
“Kim Allah’tan korkarsa Allah ona bir çıkış yolu yaratır ve onu ummadığı yerden rızıklandırır. Kim Allah’a güvenirse Allah ona yeter.” (Talak 2-3)
De ki: “Gerçekten Rabbim kullarından dilediği kimsenin rızkını genişletir ve dilediği kimsenin rızkını daraltır. Her neyi hayra harcarsanız onun yerine başkasını verir. Muhakkak ki O, rızık verenlerin en hayırlısıdır.” (Sebe 39)
İbn-i Abbas (r.a.) rivayet etmiştir. Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Eğer siz Allah’a hakkıyla tevekkül etseydiniz, kuşlar gibi rızıklanırdınız. Kuşlar sabahları kursakları boş olarak çıktıkları hâlde akşam kursakları dolu olarak dönerler.” (Tirmizi Zühd 33. / İbni Mâce, Zühd 14)
Hz. Enes (r.a.) şöyle dedi: “Nebi (s.a.v.) zamanında iki kardeş vardı. Bunlardan biri ilim öğrenmek için Peygamberimize (s.a.v.)’e gelir, diğeri de geçimlerini temin için çalışırdı. Bir gün çalışan kardeş, ötekini Nebi (s.a.v.)’e şikâyet etti. Bunun üzerine Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Belki de sen, onun yüzünden iş buluyor ve rızıklandırılıyorsun!” (Tirmizi, Zühd 33)
Muaz b. Cebel (r.a.) rivayet etmiştir. Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Eğer kişi ölümden kaçtığı gibi rızkından kaçarsa rızkı ona gelir, ölümün ona geldiği gibi.” (Ebu Ya’la, İbn-i Hacer el-Askalani, Metalib-u Aliye)
Ebu Derda (r.a.) rivayet etmiştir. Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Kulun rızkı, ecelinin kendisini aradığından daha fazla arar.” (Taberânî’nin Kebîr / İbni Adiyy’in el-Kâmiti)
Hz. Enes (r.a.) anlatıyor: Resulullah (s.a.v.) buyurdular ki: “Kimin arzusu ahiret olursa, Allah onun kalbine zenginliğinden koyar ve işlerini derli toplu kılar, artık dünya ona hakir gelmeye başlar. Kimin hedefi de dünya olursa, Allah iki gözünün arasına (dünyanın) fakirliğini koyar, işlerini de darmadağınık eder. Netice olarak, dünyadan da eline, kendisine takdir edilmiş olandan fazlası geçmez.” (Tirmizî, Kıyamet 31, 2467)